Utrata przytomności jest stanem, podczas którego poszkodowany nie reaguje na żadne bodźce zewnętrzne. Stwierdzenie, czy ktoś jest nieprzytomny nie należy do najtrudniejszych rzeczy. Wystarczy, że taka osoba nie odpowiada na nasze pytania lub nie reaguje na delikatne potrząśnięcia za ramiona.
Przyczyny utraty przytomności
Przyczyn utraty przytomności jest bardzo wiele. Najniebezpieczniejszą z nich może okazać się nagłe zatrzymanie krążenia. Taka sytuacja wymaga natychmiastowego rozpoznania oraz podjęcia resuscytacji. Innymi przyczynami nieprzytomności mogą być udar mózgu, niedotlenienie mózgu, przegrzanie lub wychłodzenie organizmu, poważny uraz głowy, a nawet zbyt niski poziom cukru we krwi, czyli hipoglikemia.
Do osoby nieprzytomnej, niezależnie od przyczyny utraty przytomności, trzeba wezwać zespół ratownictwa medycznego. Równie istotne jest to, aby nie rozmyślać dlaczego ktoś stracił przytomność, tylko od razu przejść do udzielania pierwszej pomocy. Ratowanie nieprzytomnego zawsze przebiega w ten sam sposób, o ile miejsce zdarzenia nie stanowi zagrożenia.
Schemat udzielania pomocy:
- Upewnienie się, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne. Jeśli osoba straciła przytomność w miejscu, w którym nie ma żadnego zagrożenia, to nie powinniśmy jej przemieszczać. Inaczej jest w przypadku, kiedy np. podejrzewamy zatrucie tlenkiem węgla. Wtedy należy osobę nieprzytomną przetransportować w bezpieczne miejsce.
- Sprawdzenie przytomności poszkodowanego. Najłatwiej będzie zadać kilka prostych pytań poszkodowanemu lub potrząsnąć delikatnie za ramiona. Jeśli nie będzie reakcji, poproś kogoś o pomoc i pozostanie przy Tobie.
- Udrożnienie dróg oddechowych. W tym celu połóż jedną rękę na czole poszkodowanego i dwa palce drugiej ręki na jego brodzie, potem odchyl w tył głowę osoby nieprzytomnej. Jeśli podejrzewamy uraz kręgosłupa, to i tak musimy odchylić głowę poszkodowanego w tył, aby umożliwić mu oddychanie.
- Sprawdzenie obecności oddechu. Wystarczy poświęcić na to 10 sekund. W tym czasie trzeba zwrócić uwagę na obecność szmeru wydobywającego się powietrza przez usta oraz należy obserwować klatkę piersiową. Nawet jeżeli usłyszymy dźwięki, które mogą sugerować nam oddychanie osoby poszkodowanej, lecz jego klatka piersiowa się nie unosi, to należy rozpocząć resuscytację.
- Ułożenie poszkodowanego w bezpiecznej pozycji. Jednak możemy to zrobić dopiero wtedy, kiedy oddech osoby nieprzytomnej jest prawidłowy (minimum 2 oddechy na 10 sekund, które spowodowały uniesienie się klatki piersiowej).
- Wezwanie karetki pogotowia. Jeśli jesteśmy sami, to pogotowie wzywamy po ułożeniu osoby w bezpiecznej pozycji. Natomiast jeżeli ktoś nam pomaga, to służby medyczne powinny zostać poinformowane jak najszybciej od czasu rozpoczęcia udzielania pomocy.
Uwagi:
Do czasu przybycia służb medycznych należy kontrolować oddech u poszkodowanego.
Jeżeli karetka się spóźnia, to powinniśmy poszkodowanego po 30 minutach obrócić na drugi bok.
W pozycji bezpiecznej powinny zostawać osoby, u których nie ma podejrzeń urazu kręgosłupa. Europejska Rada Resuscytacji nie wspomina co zrobić w sytuacji, gdy istnieje podejrzenie urazu kręgosłupa.
Poszkodowany może zostać położony obojętnie na którym boku. Jedynym wyjątkiem są kobiety w ciąży, które powinniśmy ułożyć na lewym boku.
Poszkodowanego należy okryć, aby nie doszło do wyziębienia organizmu.